Ἡ οἰκογένεια τῶν Γριβαίων, ὑπῆρξε πρό ἀμνημονεύτων χρόνων, ὁ ἄσπονδος ἐχθρός τῶν μισοχρήστων ὀθωμανῶν, καθ’ ὅτι ὁ πατήρ τοῦ εὐσεβάστως ὑποφαινομένου ὧν ἐκ τῶν τῆς ἐπαρχίας Γορτυνίας διακεκριμένων, κατά τέ τῶν ὑπέρ Πατρίδος ὑψηλόν φρόνημα καί τάς ὑπέρ αὐτῆς ἐν εἰρήνη καί ἐν πολέμοις πράξεις του, δέν ἠθέλησε πόποτε νά κλίνη τόν αὐχένα εἰς τήν πρός τήν ἀπώλειαν τῆς Πατρίδος ὀθωμανικούς σκοπούς, ἀλλ’ ἐπερίμενε τήν παραμικρᾶν αἰτίαν διά νά ριφθῆ καί κινδυνεύση διά τήν ἐξολόθρευσιν τῶν διαληφθέντων ὀθωμανῶν.
Ὅθεν ἐκραγέντος τοῦ κατ’ αὐτόν ἱεροῦ πολέμου, ἔτρεξε μετά τριῶν υἱῶν του, ἐξ’ ὧν ὁ μικρότερος διατρέχει τό εἰκοστόν της ἡλικίας τοῦ ἔτος καί γενναίως ἀγωνισάμενοι προσέφεραν τά πρός τήν Πατρίδα ὀφειλόμενα ἀπωλέσας ἕνα τῶν υἱῶν τοῦ Ἰωάννην καλούμενον καί πεσόντα εἰς τό πεδίον τῆς κατά τῶν Ἀράβων μάχης προσέτι καί ἑαυτόν καθότι διά τάς ἐν τῷ πολεμῶ κακουχίας τοῦ περιέπεσεν εἰς ἀνίατον πάθος καί ἀπεβίωσεν τό 1829 ἔτος, ὑπάρχων καί ἐγώ τοιούτου εὐκλέους πατρός γόνος, ἐξεπλήρωσα τά πρός τήν Πατρίδα χρέη μου καί διά τῶν χρημάτων μου καί διά τῶν βραχιόνων μου, καθώς καταδηλοῦται ἀπό τό 16 Φεβρουαρίου 1844 ἐσωκλείστου πιστοποιητικοῦ τῶν ὁπλαρχηγῶν Π. Μαυρομιχάλη, Χ. Χρήστου, Δ. Πλαπούτα, Ἰωάννη Κολοκοτρώνη, Κανέλου Δεληγιάννη, Δ. Σταματελόπουλου.
Εὐπειθέστατος
Μῆτρος Γρίβας
Πιστοποιητικόν υπηρεσιών κατά τον Αγώνα του Αγωνιστού Μήτρου Γρίβα, 1844
Πρωτότυπο
Πιστοποιητικόν υπηρεσιών κατά τον Αγώνα του Αγωνιστού Μήτρου Γρίβα, 1844
Πρωτότυπο
Κείμενο
Πιστοποιοῦμεν οἱ ὑποφαινόμενοι, ὅτι ὁ ἐκ Βερβίτσης τοῦ Δήμου Τροπαίων τῆς Γορτυνίας κύριος Μῆτρος Γρίβας ἐξεπλήρωσε τά πρός τήν πατρίδα χρέη του πιστῶς τε καί ἐντελῶς, καθότι ἀπ᾿ ἀρχῆς τοῦ ῾Ιεροῦ ᾿Αγῶνος μέχρι τέλους παρευρέθη εἰς ὅλας τάς κατά τῶν ἐχθρῶν συμπλοκάς καί ἐπικινδυνεστέρας μάχας τάς εἴτε τῇ Πελοποννήσῳ καί τῇ Δυτικῇ ῾Ελλάδι, ταὐτόν εἰπεῖν εἰς τήν πολιορκίαν τοῦ Λάλα εἰς τήν τρομεράν μάχην τοῦ Πούση, καί εἰς ὅλην ἑπομένως τήν διάρκειαν τῆς πολιορκίας τῆς Τριπόλεως, παρευρεθείς εἰς τάς μάχας τῶν Τρικόρφων, Γράνας καί λοιπάς, ὡσαύτως καί εἰς τάς πολιορκίαν τῶν Πατρῶν, εἰς δύο τῆς στρατείας τῆς Δυτικῆς ῾Ελλάδος, εἰς τάς κατά τοῦ Δράμαλη καί εἰς τάς κατά τῶν ᾿Αράβων. ῎Εχων δέ καθ᾿ ὅλην τήν διάρκειαν τοῦ ᾿Αγῶνος ὑπό τήν ὁδηγίαν του οὐχί μικρόν σῶμα στρατιωτῶν, καί δι᾿ ἰδίαις αὐτοῦ δαπάναις αὐτούς μισθώνων ἐξεκτίωσε προφανῶς εἰς τήν ἀνεξαρτησίαν τῆς πατρίδος τήν περιουσίαν του, ὥστε καί ἐκ διαφόρων τοῦ ᾿Αγῶνος περιπετειῶν, κατήντησεν εἰς τήν ἐσχάτην ἀπορίαν, τό πεντηκοστόν τῆς ἡλικίας του οὗτος διατρέχων, καί πολυμελῆ καί ἀδύνατον οἰκογένειαν ἔχων, καί δή καί τήν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ᾿Ιωάννου τοῦ ἐνδόξως εἰς τήν κατά τῶν ᾿Αράβων ἐν Τρικόρφοις μάχην πεσόντος.
Πάντα δέ ταῦτα ἀκριβῶς γνωρίζοντες δίδομεν πρός αὐτόν τό παρόν πιστοποιητικόν ἡμῶν ἔγγραφον χάριν τῆς ἀληθείας καί τῆς δικαιοσύνης διά νά χρησιμεύσῃ εἰς αὐτόν τόν ὑπέρ πατρίδος δυστυχήσαντα, καί μηδεμίαν ἀμοιβήν διά τάς πολυειδεῖς ἐκδουλεύσεις του λαβόντα, καί ὑποσημειούμεθα.
᾿Αθήναις τῇ 16ῃ Φεβρουαρίου 1844
Νικήτας Σταματελόπουλος Κανέλλος Δεληγιάννης
Χατζῆ Χρῆστος Δ. Πλαπούτας
Π. Μαυρομιχάλης ᾿Ιωάννης Θ. Κολοκοτρώνης
᾿Επικυροῦται ἡ γνησιότης τῶν ἐν τῷ
παρόντι ἕξ ὑπογραφῶν.
᾿Εν ᾿Αθήναις τήν 22 Φεβρουαρίου 1844
῾Ο Δήμαρχος ᾿Αθηνῶν
Α. Πετράκης
Βεβαίωση Επάρχου Γόρτυνας, 1865
Πρωτότυπο
Κείμενο
ἀριθ. 24 πρωτ.
24 Μαΐου
᾿Εν Δημητσάνῃ σήμερον τήν εἰκοστήν τετάρτην Μαΐου τοῦ ἔτους 1865 ἐνώπιον ἡμῶν τοῦ ᾿Επάρχου Γόρτυνος Κωνστ. Παναγιώτου ἐμφανισθείς ὁ Μῆτρος Γρίβας κάτοικος Βερβίτσης τοῦ Δήμου Τροπαίων, παρέδωσεν ἡμῖν τά ἐξῆς ἔγγραφα, ἵνα διευθύνωμεν αὐτά πρός τήν ἐπί τοῦ ᾿Αγῶνος ᾿Επιτροπήν.
Α´ Δύο ἀναφοράς πρός τήν ρηθεῖσαν ἐπιτροπήν, τήν μέν ὑπ᾿ αὐτοῦ ὑπογραφεῖσαν τήν δέ καί ὑπό τοῦ ἀδελφοῦ του Θεοδώρου Γρίβα, ὑφ᾿ ἡμερομηνίαν τήν 2, Μαΐου ε.ε.
Β´ ῾Ομοίαν πρός τό ὑπουργεῖον τῶν ἐσωτερικῶν καί ἐνώπιον τῆς ἐπιτροπῆς χρονολογηθεῖσαν τήν 6 Μαΐου 1846 καί
Γ´ ᾿Αντίγραφον πιστοποιητικοῦ τῶν ὁπλαρχηγῶν Κανέλλου Δεληγιάννη, Δ. Πλαπούτα, Νικήτα Σταματελοπούλου, Π. Μαυρομιχάλη, Χατζῆ-Χρίστου καί ᾿Ιωάν. Θ. Κολοκοτρώνη, καί εἰς ἔνδειξιν συνετάχθη ἡ παροῦσα, καί ἐδόθη εἰς τόν παραδόντα τά ἀνωτέρω ἔγγραφα.
῾Ο ῎Επαρχος
Κ. Παναγιώτου
Εις Μνήμην του Πατέρα μου Άγι Γρίβα ο οποίος υπήρξε ο θεματοφύλακας των οικογενειακών κειμηλίων τα οποία δώρισε στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο αφού τα αντέγραψε και τα αρχειοθέτησε. Αναφορά άλλωστε υπάρχει και στο Κέντρον Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών, όπου τα έγγραφα που αναφέρονται σε αυτό το ιστολόγιο (παραπάνω καθώς και στη σελίδα του μεταλλίου) κατατάσσονται ανάμεσα σε σημαντικά χειρόγραφα με τον κωδικό 51:
Γρίβας, Μήτρος (κωδικός αρχείου 51)
ακραίες χρονολογίες 1844-1865
